кошутин | прид.

Што ѝ припаѓа на кошута, што е од кошута. Кошутино млеко.

искошка | св.

Со кошкање истурка нешто.

кошерки

Зборот е поврзан со:

кошкаат

Зборот е поврзан со:

кошерка | ж.

откошне | св.

Отфрли со нога, кошкајќи. Ја откошна топката.

кошарки

Зборот е поврзан со:

кокошки

Зборот е поврзан со:

коштрав | прид.

Што е накострешен, наежен. Коштрави веѓи.

закошка | св.

Почне да кошка, да удира со нога; Децата ја закошкаа топката.