Резултати за пребарувањето: лав
мрцлав | прид.
Без цврстина, млитав. Сланината беше мрцлава.
улавко | м.
Тој што е улав; будала. Улавковци ниедни!
улавее | несв.
Станува улав; Улавее од болка.
улавчо | м.
вглави | св.
Прицврсти, постави во зглоб, во лежиште. Иконата беше вглавена на централниот столб.
главен | прид.
Што е прв по важност, што е решавачки, битен, суштествен, основен, централен. Тој е главна личност во романот.
раплав | прид.
За дрво ‒ што е со врги; вргав, врглест, врглав. Раплави стебла.
главуч | м.
(пејор.) Човек со голема глава. Го викавме главуч зашто имаше голема глава.
жилаво | прил.
Зборот е поврзан со:
плават
Зборот е поврзан со:
