улавко | м.

Тој што е улав; будала. Улавковци ниедни!

силави

Зборот е поврзан со:

мрцлав | прид.

Без цврстина, млитав. Сланината беше мрцлава.

трдулав | прид.

За лубеница, диња, тиква и сл. – што нема правилна форма. Трдулава репка.

двоглав | прид.

Што има две глави. Двоглаво чудовиште. Двоглав орел.

триглав | прид.

(мит.) Старо словенско божество, се прикажува со три глави.

тутулав | прид.

Ограничен, заостанат, прост, затутулен. Тутулава жена.

двеглав | прид.

сплавар | м.

Тој што управува со сплав.

валавка | ж.