славољубец | м.

Човек што копнее за слава; славољубив човек.

славољубив | прид.

Што има силна желба, што тежнее, што копнее за слава. Славољубиви млади момчиња. Славољубив политичар. Славољубив владетел.

славољубие | ср.

Силна желба за слава

славопојка | ж.

Величање, обично неумерено на некого или на нешто. Му пее славопојки.

среброглав | прид.

Што има глава со побелена коса како сребро, среброкос.

тапоглавец | м.

Тој што тешко сфаќа, глупак.

тројноглав | прид.

Што има три глави, триглав

црвенузлав | прид.

црноглавка | ж.

Лековита самоникната билка со виолетови цветчиња; Brunella vulgaris.

чешоглавец | м.

Мрзлив човек што окраставел од мрза и само се чеша по главата.