тепелак | м.

Тркалест сребрен филигрански украс што го носеле момите и невестите, пришиен на мало црвено капче.

лакотен | прид.

Што се однесува на лакот. Лакотна коска. Лакотен зглоб.

уплакан | прид.

Обземен од плач, многу расплакан. Уплакано дете. Уплакано лице.

сплакне | св.

нашлака | св.

Удри повеќе шлаканици некому, натепа некого со шлаканици. Ако ме фати, ќе ме нашлака.

стеблак | м.

Гранките на дрвото. Буков стеблак. Стеблак на стар орев. Јаболкница со широк стеблак. Густи стеблаци. Стеблаци ја препречиле реката.

достлак | м.

Пријателство, љубезност. Нашиот достлак трае многу години.

малакса | св.

Изгуби сила, издржливост; снеможе. Му се слоши и наеднаш малакса.

цицилак | м.

Особина на скржав човек, скржавост.

шлакаат

Зборот е поврзан со: