мулак | м.

Муле мажјак.

тлака | ж.

(арх.) Помош од собрани блиски луѓе во завршување на некоја, обично обемна селска, работа.

оплак | м.

голак | м.

Сиромашен, беден човек; голтар. Што ве лаже овој ганѕало и голак?

ашлак | м.

Неранимајко, мангуп. Таткови дворја ли дигнавте, бре ашлаци, та што сте се разгаштиле?!

шлака | ж.

Талог, отпадок, згура што се добива при процесот на топење руда.

евлак | м.

Шума со евла, со тенки зелени дрвца. Од евлакот затопоти и дотрча уште еден коњ.

дулак | м.

Превез. Беше во невестинска носија, со бел дулак на главата.

лакеи

Зборот е поврзан со:

млако | прил.

Зборот е поврзан со: