електромагнетен | прид.

Појава, процес или (обично) бран со магнетно својство предизвикано од влијанието на електрицитетот. Електромагнетни бранови (радиобранови, обична видлива светлина, ултравиолетова светлина, инфрацрвена светлина, рендгенски зраци, гама-зраци). Електромагнетна појава.

(се) пооблекува | глаг. несв.

Зборот е поврзан со:

далекострелниот

Зборот е поврзан со:

електроцентрала | ж.

Објект, постројка за производство на електрична енергија;

електризирајќи

Зборот е поврзан со:

(ќе) лелекнеа

Зборот е поврзан со:

електрифицирање | глаг. им. ср.

Зборот е поврзан со:

пооблекува (се) | несв.

електромашински | прид.

Што е во заемен однос меѓу електрониката и машинството. Електромашинско одделение. Електромашински факултет. Електромашинска струка.

електротехничар | м.

Лице што се занимава со електротехниката како со основна дејност, како професија.