лопата | ж.

Орудие со долга рачка и долен плоскат проширен дел (железен или дрвен) за црпење, пресипување, ринење ситен материјал (песок, земја, жито итн.), основен алат за работа со несврзани материјали. Го вееше житото со лопата. Рине снег со лопата.

клопатар | м.

клопатари

Зборот е поврзан со: