миро | ср.

Светено масло во христијанските цркви.

мировен | прид.

Што се однесува на мир, помирување. Мировен договор. Мировна конференција.

момирок | м.

Силикатен минерал, во облик на кристали што се двојат во тенки ливчиња, минерал кој влегува во составот на гранитите и другите карпи. Парчиња момирок.

мироглед | м.

Поглед на светот; светоглед. Научен мироглед.

мирољубие | ср.

мироносен | прид.

Што носи мир; миротворен.

мирољубец | м.

Тој што е приврзаник на мирот, што работи и се бори за мир.

мироносец | м.

Тој што носи мир.

мирољубив | прид.

Што се стреми кон мир, што се бори за мир. Мирољубив човек.

момирочен | прид.

Што се однесува на момирок, својствен на момирок; што содржи момирок.