мотор | м.

Машина што ја претвара енергијата во механичка работа (обично за машини кои се движат со согорување на нафтени деривати или со електрична енергија). Автомобилски мотор. Бензински мотор. Брчење на мотори. Го запали моторот.

мотори

Зборот е поврзан со:

моторен | прид.

Што се однесува на мотор; што има мотор, што се движи со мотор. Моторно брчење. Моторно возило. Моторен чун. Моторен воз. Моторна пила.

промотор | м.

Тој што промовира некого за доктор на науки, 2. Тој што претставува нешто ново пред јавноста. Промотор на две нови изданија.

моторика | ж.

Способност за движење, подвижност, и за изведување поврзани движења со телото или со некои делови од него. Моториката треба да се базира на особеностите и физичките способности на ученикот.

моторист | м.

Работник кој ракува со мотори.

промотори

Зборот е поврзан со:

мотористи

Зборот е поврзан со:

моторниот

Зборот е поврзан со:

тромоторен | прид.