Резултати за пребарувањето: народ
народник | м.
Следбеник на народништвото. Тие идеи ни останаа од утопистите и народниците, добри желби што не се согласуваа со стварноста.
пранарод | м.
Првобитен народ од кој настанале повеќе други сродни народи.
изнароди | св.
Роди многу, во изобилство. Лозјата изнародиле годинава многу грозје.
однароди | св.
Отуѓи некого од сопствениот народ, направи некој или нешто да го изгуби народниот карактер. Лошите услови ги однародија луѓето.
народски | прил.
Зборот е поврзан со:
народниот
Зборот е поврзан со:
народност | ж.
Припадност кон еден народ; националност. Македонец по народност.
сенароден | прид.
Што му припаѓа на сиот народ, што се однесува на сиот народ; во кој учествува сиот народ; општонароден. Сенароден собир. Сенародна жалост. Сенародно востание.
изнародат
Зборот е поврзан со:
народници
Зборот е поврзан со:
