немир | м.

Беспокојство, состојба на вознемиреност, на возбуда. Надворешниот свет внесуваше немир во неговата душа.

немири

Зборот е поврзан со:

немирко | ср.

немирен | прид.

Што не е мирен; палав, непослушен. Немирни деца. Немирни ученици.

немирно | прил.

Зборот е поврзан со:

немирник | м.

За дете – што не е мирно; палаво;

немирници

Зборот е поврзан со:

вознемири | св.

Предизвика кај некого нервоза, немир, страв. Ги вознемирил луѓето со својата приказна. Мајката шепотеше за да не ги вознемири децата.

немирниот

Зборот е поврзан со:

немирница | и. ж.

Зборот е поврзан со: