Резултати за пребарувањето: оглав
песоглавец | м.
Во народните приказни ‒ човек со изглед на чудовиште, со глава слична на пес, со едно око на челото, а друго на тилот.
вртоглавец | м.
Налудничав, мрднат, неразбран човек.
ошумоглави | св.
Направи некој да не биде сосема при свест (со удар, со опивање итн.). Ударот од стапот ме ошумоглави. Претераното веселење може да го ошумоглави човека.
дебелоглав | прид.
Што тешко сфаќа, прифаќа, што тешко разбира што му се кажува.
тројноглав | прид.
Што има три глави, триглав
белоглавец | м.
За човек – тој што е белоглав, побелен, старец. Слушај и послушај што ќе ти каже еден белоглавец! Во првиот ред седеа белоглавци.
тапоглавец | м.
Тој што тешко сфаќа, глупак.
двоглавиот
Зборот е поврзан со:
среброглав | прид.
Што има глава со побелена коса како сребро, среброкос.
вртоглавци
Зборот е поврзан со:
