Резултати за пребарувањето: око
окопити | св.
Освести, поврати некого, направи некој да си дојде на себеси од страв, возбудување и сл. Го фати за раменици, го стресе и го окопити.
белокор | прид.
За растение – што има бела кора. По мазното стебло на белокората топола во врвица се качуваа големи мравки. Притаено зашумеа белокорите буки од блиската шума.
соколар | м.
Тој што чува и одгледува соколи за лов.
осоколи | св.
Влее некому храброст; охрабри. Командантот ги осоколи регрутите.
црнокож | прид.
Што има црна, црникава кожа. Црнокожо дете.
злокоби
Зборот е поврзан со:
кокошки
Зборот е поврзан со:
проколве | св.
Почне да колве за првпат или по определен прекин. Пилињата проколваа од житото.
испоколе | св.
Заколе повеќе животни или луѓе.
околчест | прид.
Што е со тркалезна форма. Околчесто лице. Околчести очи.
