очув | м.

Сопруг на мајката во однос на нејзините деца од претходниот брак. Децата го почитуваа очувот како вистински татко.

очуви

Зборот е поврзан со:

почува | св.

Чува некое време. Го почувавме ранетиот кај нас.

дочува | св.

Исчува нешто до крај. Го дочувал палтото. Си ја дочува честа.

уочува | глаг. несв.

Зборот е поврзан со:

сочува | св.

дочува | глаг. повт.

Зборот е поврзан со:

воочува | глаг. несв.

Зборот е поврзан со:

дочув

Зборот е поврзан со:

орочува | глаг. несв.

Зборот е поврзан со: