парк | м.

Омеѓено или оградено, пошумено земјиште во град или надвор од град, уредено со дрвореди, патеки, декоративни растенија итн., наменето за одмор и рекреација. Градски парк.

паркче | и. ср.

Зборот е поврзан со:

паркет | м.

Посебно обработени, мазни штички што служат за обложување на под. Дабов паркет.

паркинг | м.

попарка | св.

паркира | св. и несв.

Остава, остави возило на паркиралиште, во гаража и сл.

паркови

Зборот е поврзан со:

лунапарк | м.

Детски забавен парк на отворен простор, опремен со тобогани, вртелешки, нишалки, автодроми и друго. Секоја недела со децата одиме во лунапарк.

паркетен | прид.

Што се однесува на паркет, што е наменет за паркет. Паркетен под. Паркетна маст.

паркетар | м.

Тој што произведува паркет.