умножи | св.

намножи.

ничкум | прил.

Со лицето кон земјата, не на грб, превртен наопаку. Легна ничкум на кревет. Сликата падна ничкум. Се сврте ничкум.

умност | ж.

бумтеж | м.

Силен, тап звук, трескот. Цела ноќ се слушаа бумтежи.

умнина | ж.

зачуми | св.

Се зарази, заболи од чума; Зачумена куќа.

умовит | прид.

Што е умен, паметен

пљумпе | ср.

Ѕидарска алатка за определување вертикала

умолен | прид.

Што е молбен, што е упатен со молење. Умолно ја наведе главата и ја подаде раката.

Лациум | м.

Древна област на Апенинскиот Полуостров, околу градот Рим;