Резултати за пребарувањето: ум
осум | бр.
Основен број за определена бројност; се бележи со бројката 8.
наум 1 | м.
Тоа што е намислено, што дошло, што паднало на памет. Господ да те чува од лоши науми. Се плашеше од неговите непромислени науми.
дума | несв.
Мисли, размислува. Цела ноќ думав. Удри, ич не думај!
наум 2 | прил.
Без гледање, без читање на текстот, напамет; во ум, не гласно. Ги знае наум сите црковни празници. Читај си наум, не пречи им на другите. Библијата си ја чувала под перница и наум ја читала и ја учела.
пума | ж.
Ѕвер од родот на мачките со светлосиво крзно кој живее во Северна и Јужна Америка, планински лав; Profelis concolor.
чуму | зам.
Датив од што, во употреба на зошто прил. при прашање за причината на нешто ‒ поради, заради што?, во контекст на негодување, возразување, несогласување. Чуму ни а ваков свет? Чуму ти е тоа? Чуму сето тоа? Чуму такво брзање?
сума | прил.
Во големо количество, во голем број, многу, полно. Тој донесе сума пари. Изврвел сума патишта до родниот крај. По немирите затворија сума луѓе.
гума | ж.
(само едн.) Еластична, растеглива материја добиена со вулканизација на суров каучук.
изум | м.
Тоа што е измислено како резултат на умствена работа; пронајдок. Комбајните се релативно нов изум и постојано технички се усовршуваат.
сум
Зборот е поврзан со:
