бербер | м.

Лице што се занимава со бричење и потстрижување на лица од машки пол. Најстариот син беше бербер по занает. Болнички бербер.

бербери

Зборот е поврзан со:

берберка | ж.

Жена на бербер.

берберин | м.

берберче | и. ср.

Зборот е поврзан со:

берберки

Зборот е поврзан со:

берберини

Зборот е поврзан со:

берберлак | м.

берберува | несв.

Врши берберска работа, е бербер. Томе сè уште дома берберува. Некогаш во маалото берберуваа три бербери.

берберски | прид.

Зборот е поврзан со: