Резултати за пребарувањето: шајка
шајка 2 | ж.
Чамец, мал воен брод со весла. Војниците со шајки ја минаа реката.
шајка 3 | ж.
Група разбојници, банда. Тој оформи шајка со своите другари.
шајка 1 | ж.
Долгнавест предмет (од метал или од дрво) со една заоблена страна (глава) и една остра (врв) што служи за поврзување; клинец. Тегла полна со мали шајки. Дрвени шајки. Голема шајка.
шајкача | ж.
Вид војничка капа од чоја што ја носеле српските војници. Тој дојде со шајкача на главата. Искината шајкача.
шајкачи
Зборот е поврзан со:
шајкаџии
Зборот е поврзан со:
шајкаџија | м.
Учесник во разбојничка банда, бандит; Од мирни деца станаа шајкаџии.
шајкаџиски | прид.
Зборот е поврзан со:
