стихиен | прид.

стихија | ж.

Неконтролирано, спонтано дејство на природни и општествени сили што настанува независно од волјата на човекот, проследено со нарушувања и разорувања. Водена стихија. Удари на стихијата. Огнени стихии.

акростих | м.

Песна во која почетните, а понекогаш и крајните букви од стиховите даваат некое име или некој збор.

стихиски | прид.

Што потекнува од природните сили. Стихиска сила.

стихуван | прид.

Што е во стихови. Стихуван текст.

стихијно | прил.

Зборот е поврзан со:

стихиски | прил.

Зборот е поврзан со:

стихчиња

Зборот е поврзан со:

стихчиња

Зборот е поврзан со:

стихијност | и. ж.

Зборот е поврзан со: