импотентен | прид.

Што е неспособен, духовно и телесно немоќен.

импотенција | ж.

Духовна и телесна неспособност; немоќ воопшто. Творечка импотенција.

импрегнација | ж.

Импрегнирање.

импрегнира | св. и несв.

Натопи, натопува (ткаенина), намачка, намачкува (дрво и др.) со заштитно средство од влага, вода, киселини итн.

импресарио | ср.

Лице што уредува и организира концерти, претстави и сл.

импресивен | прид.

Што остава и предизвикува силен впечаток; впечатлив. Имаше навистина импресивен настап.

импресионизам | м.

Уметнички правец во Европа од крајот на XIX век кој се стреми кон слободно изразување на непосредните субјективни впечатоци и расположби од доживеаното и виденото.

импресионира | св. и несв.

Остава силен впечаток. Сакаше да ја импресионира со своето кавалерско однесување.

импресионист | м.

Приврзаник на импресионизмот во сликарството.

импресионистички | прид.

Што се однесува на импресионист и на импресиони Многу сликари се определуваат за импресионистички ликовни решенија.