импотентен | прид.
Што е неспособен, духовно и телесно немоќен.
импотенција | ж.
Духовна и телесна неспособност; немоќ воопшто. Творечка импотенција.
импрегнација | ж.
Импрегнирање.
импрегнира | св. и несв.
Натопи, натопува (ткаенина), намачка, намачкува (дрво и др.) со заштитно средство од влага, вода, киселини итн.
импресарио | ср.
Лице што уредува и организира концерти, претстави и сл.
импресивен | прид.
Што остава и предизвикува силен впечаток; впечатлив. Имаше навистина импресивен настап.
импресионизам | м.
Уметнички правец во Европа од крајот на XIX век кој се стреми кон слободно изразување на непосредните субјективни впечатоци и расположби од доживеаното и виденото.
импресионира | св. и несв.
Остава силен впечаток. Сакаше да ја импресионира со своето кавалерско однесување.
импресионист | м.
Приврзаник на импресионизмот во сликарството.
импресионистички | прид.
Што се однесува на импресионист и на импресиони Многу сликари се определуваат за импресионистички ликовни решенија.