туфек | м.
Пушка.
туфекчија | м.
Пушкар.
туфка | несв.
Се јадосува, кука, гласно жали, тагува. Старицата беспомошно офкаше и туфкаше над болниот.
туфка | ж.
Прамен коса.
туфче | ср.
Украс на капа како снопче, китче.
туце | ср.
(разг.) Свивка пари. Извади туце од џебот и почна да брои.
туч | м.
Бронза. Ѕвонче од туч.
тучалник | м.
За Божиќ – ден на кој се мрси.
тучен 1 | прид.
Што е од туч, бронзен.
тучен 2 | прид.
Што е со тук, мрсен. Тучна чорба. Тучни печива.
