еретик | м.
Тој што отстапува од учењето на официјалната црква; кривоверец.
Ерзурум | м.
Град во Турција.
Еритреја | ж.
Држава во Африка.
еритроцит | м.
Црвени крвни зрнца.
Ерихон | м.
Град во Израел.
еркондишн | м.
Клима-уред, апарат што ја одржува саканата температура на воздухот во затворен простор.
Ерменија | ж.
Држава на Кавказ.
ермик | м.
Гриз. Ермик алва.
ероген | прид.
Што предизвикува полова возбуда. Ероген фактор. Ерогена зона.
еродира | св. и несв.
Разори, разорува; нагризе, нагризува.
