зажолтее | св.

Почне да жолтее; Зажолтеаја и првите лисја по гранките на дрвјата.

зажолти | св.

зажолти, пожолти. Чаршафот зажолти од долгото стоење.

зажуберка | св.

Почне да жуберка; жуберка Потокот зажуберка во долчето.

зажубори | св.

Почне да жубори. Планинските потоци зажубореа.

зажури | св.

Почне да жури. Копривите ја зажурија по рацете.

зазаби се | св.

Почне да се заби; се. Кучето ни се зазаби. Штом ги виде децата, тој се зазаби.

зазабица | ж.

Воспаление на венците, обично кај коњите. Коњите ги фати зазабица.

зазабница | ж.

зазбиван | прид.

Што е задишан. Зазбиван од возбуда. Зазбивани лица.

зазбива (се) | св.

Почне да збива, да се задишува; (се). Се зазбива од долгото одење по патот.