инкарнација | ж.

Олицетворение, отелотворување. Вие сте совршена инкарнација на мојот идеал за жена. Тој човек беше целосна инкарнација на добрината.

инкарнира се | св. и несв.

Се отелотвори, се отелотворува.

инкасатор | м.

Лице што ги наплатува сметките за вода, струја, телефон и прима готови пари, главно надвор од установа; благајник, наплатувач. Кога доаѓа инкасаторот, ништо не прашувам, плаќам колку што ќе побара.

инкасира | св. и несв.

Наплати, наплатува, прими, прима пари во готово.

инквизитор | м.

(истор.) Член на инквизицијата.

инквизиторски | прид.

Што се однесува на инквизитор и на инквизиција.

инквизиција | ж.

(истор.) Средновековен католички духовен суд што ги прогонувал и жестоко ги казнувал еретиците.

инковиден | прид.

Што има вид, облик на инка. Инковидно шише.