кутнувач | м.
Го притисна кутнувачот на пушката.
кутол | м.
кутре | ср.
кутреник | м.
Кутар човек. Кутреникот беше лика и прилика на смртта.
кутри | прид.
кутрица | ж.
Кутра жена. Се разболе кутрицата.
кутурица | прил.
куфер | м.
Тврд правоаголен ковчег со капак и рачка за носење облека и предмети при патување. Голем куфер. Кожен куфер.
куц | прид.
Што има една нога покуса. Се родил куц. Куц со едната нога. Куцо куче.
куца | несв.
Оди со накривнување на една страна поради покуса, повредена или болна нога; криви. Куца на едната нога. Куца со години.
