цивкав | прид.

Што цивка. Цивкав стаорец. Цивкави птици.

цивкало | ср.

Птица или животинка што цивка. Малечкото цивкало не престануваше да цивка.

цивкот | м.

Висок, тенок и пискав глас што го испуштаат некои птици, глувци и др.; цивкање. Цивкот на славеј.

цивне | св.

Испушти силен, продорен глас. Врабецот цивна и не претна повеќе.

цигаја | ж.

Раса на овца. Има бела и црна цигаја.

цигара | ж.

Цврсто завиткани иситнети тутунови лисја во форма на кратко стапче за пушење. Запали цигара. Евтини цигари. Кутија со цигари.

цигаре | ср.

цигарен | прид.

Што се однесува на цигара, што припаѓа на цигара. Цигарен чад. Цигарна пепел. Цигарно жарче.

цигарлак | м.

Направа во облик на цевче со различна форма и од различен материјал (дрво, килибар и сл.) во која се става цигара при пушење; чибук. Долг цигарлак. Сребрен цигарлак.

цигарски | прид.

Цигарска хартија.