ѓубрелив | прид.

За земја, нива и сл. – наѓубрен, што содржи ѓубре.

ѓубреџија | м.

Тој што го чисти и го собира ѓубрето. Ѓубреџиите рано го собраа ѓубрето.

ѓубри | несв.

Потхранува со помош на ѓубре, гнои нива и сл.

ѓубриште | ср.

Место каде што се фрла ѓубрето.

ѓувез | прид.

ѓувезен | прид.

Темноцрвен. Ѓувезни гајтани. Ѓувезно предено.

ѓувезија | ж.

ѓувезлија | прид.

ѓувезно | ср.

Предено, каделка со темноцрвена боја.

ѓувендија | ж.

Танчарка.