дени се | несв.
денк 1 | м.
Количество од предмети, од материјали или од стока врзана, завиткана, спакувана и сл.; пакет, врзоп, сноп. Денкови со рогозина. За секој денк треба да се плати по пет пари. Има педесет денкови со памук.
денк 2 | м.
Стара мера за тежина, една четвртина од драмот. Златарите го мереле златото со драмови, денки на прецизни терезии.
деновиште | ср.
Место каде што војниците и ајдуците го минувале денот (обично во шума близу до некој извор); На деновиште се одмораме, го чистиме оружјето. Ги знаеше ајдучките деновишта, ги знаеше и нивните зимовишта.
деноноќен | прид.
Што се случува непрекинато и дење и ноќе, што се однесува на деноноќие; постојан. Деноноќни дежурства. Деноноќни смени.
деноноќие | ср.
Време, период од дваесет и четири часа, од ден и ноќ. Неколку деноноќија. Две цели деноноќија. Зимски деноноќија.
денски | прид.
Што се однесува на ден. Денска светлина. Ноќни и денски смени.
дента | прил.
Тој ден во минатото. Дента напаѓа снег. Го виде дента.
дентист | м.
Заболекар.
денува | несв.
Го минува денот. Денува и ноќева кај тетка му. Ќе денува в планина. Ден денува.
