животодавец | м.
Тој што дава живот; животворец (обично во религиозна смисла). Бог е животодавец.
животопис | м.
Опис на животот на некоја личност; биографија. Животопис на писателот.
животописание | ср.
животописен | прид.
Што се однесува на животопис; биографски. Животописните податоци се црпени од неговите белешки.
животописец | м.
Автор на животопис; биограф.
живуланче | ср.
живуле | ср.
живурка | несв.
Живее скудно, одвај живее. Нивните родители живуркаа со помошта што им ја даваа тие.
жиг 1 | м.
а) Направа со врежан натпис или знак којашто служи за ставање отпечаток врз некого или врз нешто заради обележување, распознавање, заверка и сл.; б) Отпечатокот што се става. Со вжештен железен жиг Римјаните ги обележувале своите робови.
жиг 2 | м.
Жал, тага. Многу ми е жиг за тебе.
