каикчија | м.
Тој што вози каик, што превезува со каик.
каил | прид.
Што е согласен, склон, расположен за нешто. Не си каил да ѝ кажеш.
Каиро | ср.
Главен град на Египет.
каита | ж.
Кабина на брод.
каиш | м.
Ремен, колан.
кај | прил.
Како прашален збор: а) На кое место. Кај ти е синот? б) Во кој правец, во која насока. А ти, кај ќе одиш?
кај | сврз.
Во зависносложени односни (релативни) реченици, во составот на зависната дел-реченица. Тие отидоа на местото кај се одвивал настанот.
кај | предл.
Место, простор, положба. Кај вас е многу топло. Одам кај директорот на состанок. Се сретнале кај чинарот, но не се поздравиле.
кајак | м.
Мал ескимски чамец, обично за едно лице, изработен од кожа на дрвена конструкција.
кајакар | м.
Спортист што се занимава со кајакарство, тој што управува со кајак.
