крематориум | м.

Зграда со уреди за спалување мртовци.

кремен 1 | м.

Многу тврд камен што пушта искри при удар. Запали оган со кремен. Направи плочник од кремен

кремен 2 | прид.

Што е од многу тврд камен. Кремен темел. Кремен плочник.

кременадла | ж.

Парче месо со коска од 'рбетот. Свинска кременадла. Кременадла на жар.

кременарка | ж.

Старинска пушка во која барутот се пали со искра од кремен. Од дедо му чуваше пушка кременарка.

кремењак | м.

Одделен кремен камен.

кремира | св. и несв.

Спали тело на мртовец во крематориум или според традиционални обичаи.

кремниса | св.

Турне некого од голема височина или во голема длабнатина, во бездна. Го кремнисале човекот во некој дол.

кремно | ж.

Бездна.