натегне | св.
Затегне, оптегне, напне. Убаво ја натегна жицата на оградата.
натежи | св.
натежне | св.
Добие поголема тежина, стане потежок. Гранките натежнале од богат род. Покривите на куќите натежнаа од снег.
натекне ми | св.
Се досети, се сети за повеќе нешта. Ми натекна сè што му кажав тогаш. Кај ти натекнаа овие работи.
натекува | несв.
натема | изв.
Во изрази: натема го (те и др.)!; натема го натема! – проклет да е!
натемник | м.
Ѓавол, сатана.
натепа | св.
Измава некого до некоја мера. Решија да го фатат крадецот и да го натепаат.
натера | св.
Принуди некого на нешто. Го натера да ја заврши работата. Ја натерале да се омажи за него. Гладот го натерал да проси.
натече | св.
Добие оток, отече. Да се починеме малку, зашто нозеве ми натекоа.
