омие | св.
омилен | прид.
Што е сакан, допадлив, популарен. Омилена песна. Омилено јадење. Тој беше омилен меѓу своите другари.
омили | св.
Стане мил, сакан, допадлив. Тој може да ја бендиса и да му омили.
омилостиви | св.
Направи некого да стане милостив. Народот настојуваше да го омилостиви за да не причинува штети.
омириса | св.
помириса. Уште кога ја омириса миризбата, почувствува одвратност.
омисури | св.
омлет | м.
Вид јадење од изматени, пржени јајца; кајгана.
омлитави | св.
Стане млитав, изгуби цврстина.
омнибус | м.
Голема затворена патничка кола со коњска запрега.
омодри | св.
Стане модар, помодри. Омодре, жешка пот ја облеја.
