очиклен | прид.
Вешт, снаодлив. Детето беше бистро, очиклено.
очикли | св.
Отвори очи (широко). Ги очикли очите.
очила | и.
Оптичко помагало за подобрување на видот или за заштита на очите (од сонце, при работа итн.). И без очила гледам добро. Очила за сонце.
очилар | м.
Тој што прави или продава очила; оптичар.
очиларка | ж.
Отровна змија од родот на кобрите која живее во Азија; кобра; Naja tripudianis.
очисти | св.
Направи нешто да биде чисто; Тој ги очистил скалите.
очички | и.
очиња | и.
очник | м.
Заб што се наоѓа меѓу секачите и катниците.
очобол | м.
Очна болест.
