оцрт | м.
Надворешен изглед; опис во главните црти, во суштествените одлики. Иако ја познавав долго, не би можел ниту оцртот да ѝ го нацртам. Ќе дадеме краток оцрт на нашиот народен живот. Психолошки оцрт.
оцрта | св.
Наслика, нацрта, опише, претстави нешто во главни црти; покаже контури. Содржината на неговите книги се движи пак во оние рамки што ги оцртавме. Накратко ќе го оцртаме ликот на Пулевски. Во романот тој е оцртан како перфиден заводник.
очавчи | св.
Ја отвори устата широко. Ги очавчи децата од смеење.
очае | св.
Доведе некого во очајание; направи некој да изгуби секаква надеж, обесхрабри, разочара. Тоа мене ме очаја.
очаен 1 | прид.
Паднат во очај, разочаран. Останаа сами, очаени кога ги напушти синот.
очаен 2 | прид.
очаен2. (прен.) Што предизвикува очај; многу лош. Очајно време. Очајна приредба. Очајна програма. Очајни резултати.
очај | м.
Состојба на крајна опаднатост на духот, крајна безнадежност. Тоа го направи во очај.
очајание | ср.
очајник | м.
Тој што очајува, што се очајува. Љубовниците пишуваат љубовни писма, а очајниците – очајни! Борци ли сте вие или очајници?
очапи | св.
Отвори широко. Очапена врата.
