објавувач | м.

Тој што објавува нешто. Објавувачот на текстот е непознат.

објагни | св.

За овца – роди јагне. Овцата објагни две јагниња.

објало | ср.

Завивки, навои на нозете во вид на дебели чорапи. На нозете имаше објала од сиво сукно.

објаснение | ср.

Разјаснување, толкување на нешто за да стане појасно. Секој збор е проследен со кратко објаснение. Тој не ги прифати нивните објасненија.

објасни | св.

Протолкува, разјасни нешто. Попот се обиде да ни објасни дека душата на умрениот ќе оди во рајот. Ќе ви објаснам како треба да се ракува со апаратот.

објаснив | прид.

Што може да се објасни. Објаснива постапка.

објаснител | м.

објаснителен | прид.

Што содржи објаснување, што служи за објаснување на нешто. Објаснителен текст. Објаснителни белешки.

објаснувач | м.

Тој што објаснува нешто, што дава некакво објаснување. Тој е добар објаснувач на математички задачи.

објаснувачки | прид.

Објаснувачки зборови.