окашка | св.
Извалка нешто со нешто течно, кашесто и сл. Го окашка фустанчето.
окајник | м.
Клетник, очајник, бедник. Во филмот тој игра лик на окајник.
оквалификува | св.
Даде квалификација, оценка за некого или за нешто; окарактеризира. Збирката ја оквалификуваа како врвно авторско остварување.
океан | м.
Голема водена површина меѓу континентите. Атлантски Океан. Бучен океан.
Океанија | ж.
Заедничко име за Нов Зеланд и за другите архипелази во Тихиот Океан.
океанограф | м.
Тој што се занимава со океанографија.
океанографија | ж.
Наука што се занимава со проучување на морињата и океаните; вештина и техника на изработка на карти на водените површини.
океанографски | прид.
Што се однесува на океанограф и океанографија.
океански | прид.
Што се однесува на океан, што припаѓа на океан. Океански бродови. Океански земји.
окер | прид.
За боја – темножолта кон кафена. Окер палто. Окер картон.
