старо- | претс.

Како прв дел од сложенки со значење дамнешен, стар: староверен, старовремски, старолик, старомоден, староседелец, старословенски.

староверен | прид.

Што се држи строго до старите верувања.

староверец | м.

Тој што е староверен.

старовина | ж.

старовремски | прид.

Што е од старо време, старински, старомоден. Старовремска кутија за накит. Старовремско палто.

староградски | прид.

Што е својствен за градот и за животот во него во старо време. Староградска архитектура. Староградска облека. Староградски песни.

стародревен | прид.

Што постои или што потекнува од далечно време, од старо време, прастар. Стародревен обичај. Стародревна карпа.

старозаветен | прид.

Што се однесува на Стариот завет, што е од Стариот завет. Старозаветни книги. Старозаветен бог. Старозаветни пророци.

старолик | прид.

Што има стар лик, што изгледа стар. Старолик човек.

старомоден | прид.

Што е по старата мода, што не одговара на актуелната мода; модерен. Старомоден шал. Старомодно палто.