црност | ж.
црнотија | ж.
Црна, темна боја на нешто. Црнотија на јагленот.
црно-црвен | прид.
Што е со/во црна и црвена боја. Црно-црвен фустан.
црноцрен | прид.
Што има црна рожна дршка. Црноцрен нож.
црно‒ | претс.
Како прв дел од сложен збор означува дека тоа што е именувано со вториот дел има црна или црникава боја: црнобрад, црнокос, црнокрил, црноок итн.
црно‒бел | прид.
Што е со/во црна и бела боја. Црно-бел телевизор. Црно-бела слика.
црнулав | прид.
црнулест | прид.
црнче | ср.
црнчи | несв.
Работи многу, работи тешко, слабо платено. Црнчи по цел ден за парче леб.
