чамџија | м.
Тој што плови, што управува со чамец.
чанак | м.
Длабок дрвен или земјен сад за јадење, за толчење лук, пиперки и сл. Дрвен чанак со пинџур. Ги тури јајцата во земјен чанак.
чанта | ж.
Торба од кожа, од ткаенина и др. со различна форма и големина. Дамска чанта. По џадето се враќаа службеници со чанти в раце. Ученичка чанта.
чантар | м.
Занаетчија што изработува и продава чанти.
чанче | ср.
Дем. од чанак.
чанчи се | несв.
Обично погрдно ‒ извитоперува, се криви, прави нешто извештачено, искривено, при одење, танцување и сл. Доста туку се чанчиш!
чао! | изв.
Здраво!, поздрав при разделба.
чап 1 | м.
Дрвен клин на разбој што служи за затегнување.
чап! 2 | изв.
Извик при имитирање ненадејно, брзо фаќање нешто со рака, со шепа; А јас, чап, го фатив.
чапа | ж.
Мотика. Направи рачки за секира, за чапа, за дикел.
