нафрла 1
Спореди: нафрли.
Коњугација: нафрлаат.
Изведени зборови:
- нафрлување, глаг. им. ср.
- се ~ нафрла, 1. Помине доволно време во фрлање, со фрлање се задоволи. 2. Се опсипе по кожата (со красти и сл.). Се нафрла со бронки по лицето.
- се нафрлува, глаг. несв. се нафрлуваат од се нафрла 2.
Оригинални податоци:
нафрла1, нафрлаат св. сп. нафрли. ● се ~ 1. Помине доволно време во фрлање, со фрлање се задоволи. 2. Се опсипе по кожата (со красти и сл.). Се нафрла со бронки по лицето. ‖ се нафрлува, се нафрлуваат несв. од се нафрла 2. ‖ глаг. им. нафрлување ср.
