раскинувачка

Разговорен збор, израз.

Само во еднина.

Спореди: раскине.

Раскинување; На свршувачката не дојде, ама на раскинувачката беше прв.

Оригинални податоци:

раскинувачка (само едн.) ж. (разг.) Раскинување; сп. раскине. На свршувачката не дојде, ама на раскинувачката беше прв.