завалка 1

Глагол, свршен

Спореди: валка.

Значење на завалка:

Почне да валка;

Коњугација: завалкаат.

Изведени зборови:

  • се ~ завалка, Почне да се валка. Чевлите му се завалкаа во калта.

Оригинални податоци:

завалка1, завалкаат св. Почне да валка; сп. валка 1. Го завалкаа ѕидот со кал. ● се ~ Почне да се валка. Чевлите му се завалкаа во калта.