зароби | св.

а) Фати жив непријател (во војна). Тој зароби двајца непријателски војници. б) Освои, завладее, заплени (територија, народ, материјални блага).

артикл | м.

Производ, трговски предмет, стока. Продавницата беше снабдена со разновидни артикли.

Кариби | и.

Група острови во Карипско Море, Средна Америка.

зарови | св.

Почне да рови. Тој ја зарови земјата во бавчата.

зарига | св.

Почне да рига, да блуе. Детето одеднаш зарига.

зарида | св.

Почне да рида. Тој зарида од тага.

кариер | м.

Најбрз коњски галоп.

лингар | м.

зарине | св.

Почне да рине. Тој го зарина снегот со лопата.

пењоар | м.

Женски долг домашен фустан што се облекува наутро и навечер. Шарен пењоар.