Резултати за пребарувањето: а
ахат | м.
Вид полускапоцен камен, минерал составен од повеќе видови кварц, лесно впива боја, се користи при изработка на накит.
дага | ж.
Штица за бочва. Даги од каца.
алка | ж.
Белезица, обрач, обично од метал, за на раце, на нозе, на врат што се носи како накит, предмет во форма на затворен круг. Жените таму како украс вденуваат алка во носот.
аха! | чест.
бува 2 | несв.
Удира, тупа, бие по нешто предизвикувајќи специфичен звук. Жените буваа матеница. Војниците го буваа (бувтаа) заробеникот со кундаците во грбот.
бува 1 | несв.
Испушта звук што го подражава гласот на бувот. Бууу, бууу! ‒ од куќата на кантарџиите бува бувот стар.
зима | несв.
Зафаќа, зазема, собира. Кацава зима сто ведра. Не нѐ зима овде сите.
амка | несв.
Се обидува да касне малку од нешто, поврзано со обичај за Прочка. Во собата децата го амкаа јајцето.
ачик | прид.
немен. прид. Отворен, јасен, бистар. Ачик човек. Ачик работа.
бива | несв.
