Резултати за пребарувањето: а
мавне 2 | св.
Направи еднократно движење со рака или со нешто;
шарка 1 | ж.
Реска, цртка, линија, црта на некој предмет или на нешто. Шарките на ѕидот создаваат единство од топли бои. Две шарки парај – црвена и црна. Имаше една шарка на кошулата. Геометриски шарки. Авионот оставаше долга, бела шарка на небото.
шарко | ср.
За шарено животно (особено за куче или за коњ); Едното куче беше шарко, а другите две сосема црни.
кавти | несв.
Лупи пченка или слично растение.
шарка | несв.
Шара малку, Детето шаркаше по тетратката.
шврка | несв.
шарен | прид.
Што е со различни бои, разнобоен; што има шарки на себе. Шарен фустан. Шарени стомни. Шарена шамија. Шарена одаја. Шарени прекривки. Шарени чорапи.
бреца | несв.
Пецка, навредува, префрлува нешто некому.
шарец | м.
Шарен коњ што има шари по телото од поинакви влакна од основната бела боја. Тој дојава на шарецот.
шарач | м.
Изработувач на шари, орнаменти, цртежи во различни бои со шарање и сл. Шарачот го остави приборот до ѕидот. Шарачите ги украсуваа глинените предмети.
