Резултати за пребарувањето: зоб
зоб | ж.
(бот.) Вид житно растение што служи како добиточна храна, обично за коњите; овес.
зоба | несв.
За добиток – јаде зоб, се храни со зоб. Коњот зобаше од дрвеното корито.
озоба | св.
Изеде со зобање, иззоба. Коњите го озобале зобот.
зобне | св.
За добиток – касне малку зоб. Коњот зобна само малку од зопта.
зобник | ж.
Торба за зоб што му се става на коњот преку глава кога се храни со зоб. Тргна кон зобниците за да го нахрани коњот
иззоба | св.
Со зобање изеде до крај, целосно. Го иззоба грозјето.
назоба | св.
За коњ и сл. – нахрани со зоб. Треба да ги назобаме коњите.
зоблив | прид.
Што е како зоб, тешко се вари, и кога е сварено, зрното е тврдо. Зоблив грав. Зоблива леќа.
дозоба | св.
Заврши со зобањето. Коњот го дозоба овесот.
позоба | св.
Зоба малку, кратко време. Коњот позоба малку и се тргна настрана.
