ким | м.

Двогодишно, тревно средоземно растение со бели или розови цветови што расте по ливади, чии плодови се користат како зачин и во медицината; Carum carvi.

кима | несв.

Со движење на главата изразува согласување или незадоволство, загриженост и сл.; поздравува со такво движење на главата. Тој ги одобруваше неговите зборови кимајќи со главата. А господинот при поздрав само учтиво кимаше со главата.

еким | м.

Лекар.

Еским | м.

Егзоним за етничка група Инуити.

екими

Зборот е поврзан со:

кимка | ж.

Желба, намера за одмазда некому; желба да се напакости. Имам кимка на него.

кимне | св.

Со движење на главата изрази согласност или незадоволство, загриженост и сл.; поздрави со такво движење на главата. Таткото кимна со главата во знак на одобрување.

кимка | несв.

кимоно | ср.

Национална јапонска облека со широки ракави и широк појас околу половината.

закима | св.

Почне да кима; Тој повторно закима со главата. Срамежливо закима со очите.